5 kroków do świadomego życia

Stajemy się kreatorkami własnego życia dopiero jak się przebudzimy, nauczymy się żyć świadomie. Świadome życie to przede wszystkim obecność w momencie, umiejętność być i jednocześnie obserwować co się dzieje w danym momencie życia. To także empatyczne traktowanie siebie i innych, umiejętność patrzenia na życie z miłością, z głębokim szacunkiem do wszelkich żywych istot.

Od czego zacząć przebudzenie?

Obserwacja ciała.

Od zejścia z głowy do ciała. Przeżywając życie w umyśle, analizując, mając głowę przepełnioną myślami, którymi się karmisz, pozostaniesz uśpiona. Ucz się czuć to co robisz całym ciałem. Czytasz. Gdzie jesteś. Gdzie siedzisz. Jak się czuję twoje ciało teraz. Czy jakaś jego część jest napięta, być może żuchwa? A jaki jest twój oddech? Płytki? Głęboki? A co jeśli spróbujesz siedzieć albo oddychać inaczej? A co jeśli spróbujesz poczuć ruch powietrza na twojej górnej wardze przy oddechu? Co się zmieni jeśli będziesz szła i czuła podparcie pod swoimi stopami? Co się zmieni jeśli myślami przeskanujesz swoje ciało centymetr po centymetrze w poszukiwaniu napięcia i rozluźnisz napięte mięśnie?

Spróbuj przed każdym działaniem pytać swoje ciało. A gdzie ono chce pójść? Jaka jest jego odpowiedź? Czy ciało mówi tak? Czy ciało mówi nie? Zauważ co się dzieje z twoim ciałem, jakie odczucia przeżywasz, co one dla Ciebie oznaczają.

Bądź świadoma wszystkich swoich działań. Jak byś patrzyła na siebie z boku, jak bezstronny obserwator, który z ciekawością bada twoje życie. Obserwuj siebie podczas jedzenia, picia wody, poczuj smak i strukturę jedzenie jak będziesz go przeżuwać. Wyobraź jak to jedzenie żywi twoje ciało niezbędnymi składnikami, jak woda nawilża wszystkie twoje komórki. Poczuj krople wody na swoim ciele pod prysznicem, dotyk ręcznika na swojej skórze. Poczuj jak ciało współgra z ubraniami które nosisz. Czy ten dotyk jest przyjemny? Czy ta faktura materiału Ci odpowiada?

Naucz się być świadomie obecna we wszystkim co robisz. Zauważysz że z czasem będziesz robiła mniej działań, które tobie nie służą, będziesz dokonywała coraz lepszych wyborów, będziesz z dnia na dzień coraz bardziej lekka, szczęśliwsza.

Obserwacja myśli.

Naucz się obserwować swoje myśli. Pozwól myślą płynąć swoim rytmem, a ty po prostu obserwuj bez przywiązywania się i nadawania im emocji. Zamiast podążać za myślami emocjonalnie spróbuj nadawać myślom kategorie, czy nagłówki jak z gazet. Z czasem zauważysz, że masz coraz mniej chaotycznych, rozbieganych myśli, które cię nakręcają. Nauczysz się oddzielać od myśli i zaobserwujesz swoją wewnętrzną ciszę. W tej ciszy jest prawda, w tej ciszy jesteś ty, twoja dusza, czysta i jasna świadomość, nie obciążona oceną i poczuciem braku.

Obserwacja otoczenia.

Świadomość to bycie w kontakcie nie tylko ze sobą ale i ze światem. To poczucie części całości, w której jesteś. Rozejrzyj się dookoła. Co się tam dzieje? Jaka jest pogoda? Jak się zachowuje przyroda dookoła ciebie? Czy słyszysz ptaki? Poobserwuj jak życie płynie poza twoim światem wewnętrznym. Oderwij się od siebie, popatrz na świat dookoła z perspektywy, z miłością, poczuj, że jesteś jego częścią.

Obserwacja innych ludzi.

Naucz się patrzeć na ludzi ze swojego otoczenia pamiętając, że każdy człowiek jest istotą duchową. W każdym ciele jest dusza, która jest czymś więcej niż my widzimy. Każdy ma jakąś swoją historię do opowiedzenia, jakąś swoją drogę do przejścia. Ucz się patrzeć na ludzi sercem, bez oceny i własnych osądów. Nie wiesz wszystkiego o tej osobie. Spotkaliście się na chwilę bądź na dłużej. Coś was łączy, coś was dzieli. Ale każdy z was jest wartościowy, każdy jest częścią całości.

Świadome życie to współgranie z własną duszą, otwierają się przed tobą nie znane dotąd horyzonty, zaczynasz widzieć i rozumieć więcej. Nabierasz dystansu do siebie i do innych, potrafisz dostrzec to, co jest pod powierzchnią. Nabierasz poczucia sensu i zaufania do siebie i wszechświata.

Z miłością,
Tatiana